Hoe het begon
Na mijn herseninfarct in 2016 was niks meer vanzelfsprekend. Alles moest opnieuw worden ontdekt, opnieuw worden opgebouwd. Tijdens mijn revalidatie ging ik schilderen. Niet omdat ik dacht dat ik een kunstenaar was, maar omdat het rust gaf. Iets doen met mijn handen hielp me om mijn hoofd even stil te zetten.

Van iets kleins naar iets groots
Wat begon als persoonlijke bezigheid werd langzaam iets dat ik wilde delen. Want als creativiteit mij kon helpen, waarom zou dat niet voor anderen gelden? Zo is Studio Blijmakers ontstaan. Geen zweverig plan, maar gewoon: een plek waar mensen kunnen maken, zonder oordeel.

Een studio waar je welkom bent zoals je bent
Bij Studio Blijmakers draait het niet om perfectie. Het gaat er niet om of je iets ‘kunt’. Je hoeft geen kunstenaar te zijn. Wat je maakt, hoe je werkt, en hoeveel woorden je eraan geeft – dat bepaal je zelf. Zolang je er maar plezier aan beleeft of er iets in kwijt kunt.

Ruimte voor herstel, zonder drama
We hebben hier geen grote theorieën of dikke handleidingen. Wel ruimte om te proberen, te lachen, soms ook te mopperen. Want herstel is niet alleen maar ‘mooi’. Het is rommelig. Net als het leven. En juist daarom is er bij Studio Blijmakers plek voor echte verhalen.

Het mooiste
Het mooiste aan Studio Blijmakers? Dat mensen zich op hun gemak voelen. Dat iemand binnenkomt met spanning en na een tijdje gewoon zit te tekenen of een grap maakt. Dat we met elkaar iets bouwen zonder dat het groots hoeft te zijn. Die kleine momenten – daar gaat het mij om.

Blijvend in beweging
Studio Blijmakers blijft zich ontwikkelen. Net als ik. We groeien, proberen dingen uit, en blijven dicht bij waar het ooit om begon: mensen een plek geven waar ze mogen zijn wie ze zijn. Met verf, lijm, papier, klei – of gewoon met een kop koffie en een lekker koekje.

Liefs,

Erica de Winter